Mensenhandel betreft een vorm van georganiseerde criminaliteit waarbij mensen, veelal met list en bedrog, worden 'verleid' arbeid te verrichten binnen bepaalde economische branches, waardoor zij echter geen sturing meer kunnen uitoefenen op hun eigen werk- en leefsituatie. Voorbeelden van mensenhandel zijn gedwongen prostitutie en arbeidsuitbuiting, maar bijvoorbeeld ook gedwongen bedelarij en het onder dwang laten plegen van criminele activiteiten. In Groningen zien we dit vooral binnen de prostitutiebranche.
Met de onderstaande indicatoren is de voortgang van dit beleidsveld in 2020 gemeten. Als er geen gegevens beschikbaar zijn/of één maal per twee jaar gemeten worden staat er een streepje.
Prestatie-indicatoren | Behaald | Beoogd | Behaald |
|---|---|---|---|
Aantal in behandeling genomen potentiële casussen door de ketenregisseur | 36 | 40 | 18 |
In 2020 zijn er in totaal 41 signalen binnengekomen bij de ketenregisseur mensenhandel.
Er zijn 18 signalen binnengekomen waarbij het slachtoffer ook is geregistreerd als slachtoffer mensenhandel en vervolgens is ondersteund. 16 signalen zijn opgepakt en verder verrijkt of zitten nog in het onderzoeksproces.
Wat wilden we bereiken in 2020?
- Mensenhandel tegengaan door het creëren van een onaantrekkelijk afzetgebied voor daders van mensenhandel;
- De integrale aanpak op mensenhandel versterken.
Wat hebben we hier voor gedaan?
- Signalen over (mogelijke) mensenhandel zijn afgegeven aan de ketenregisseur mensenhandel bij het zorg- en veiligheidshuis. Daarna zijn de signalen met politie (de afdeling vreemdelingenpolitie, identificatie en mensenhandel – AVIM), Openbare Orde en Veiligheid en de zorgcoördinator mensenhandel (MJD) besproken om eventuele acties uit te zetten gericht op slachtoffers en daders.
- Door de beweeglijkheid van dader en slachtoffers en de beschikbare specialistische opvangplekken is goede samenwerking in de regio belangrijk. Vanuit de ketenregie mensenhandel is hiertoe een regionaal plan van aanpak opgesteld;
- We hebben ingezet op de verrijking van signalen. Door het ingaan van de Covid19-maatregelen in het voorjaar van 2020 viel het aantal aanmeldingen een korte periode stil om vervolgens weer mondjesmaat op gang te komen. Verrijken van informatie bleek moeilijk te zijn doordat professionals vanwege de coronamaatregelen minder achter de voordeur kwamen.
Conclusie
Het aantal gemelde signalen (casussen) is waarschijnlijk maar een deel van de omvang van de grootte van het probleem van mensenhandel in de gemeente Groningen. Dit beeld is in lijn met het landelijke beeld, dat aangeeft dat het aantal geregistreerde slachtoffers van mensenhandel de laatste jaren bijna is gehalveerd. Mensenhandel is iets wat zich grotendeels ‘onder de radar’ afspeelt. Slachtoffers van mensenhandel melden zich zelden uit eigen beweging bij opsporingsinstanties. Sommige uitgebuite personen voelen zich geen slachtoffer. Zij prefereren onder meer de uitbuitingssituatie boven de slechte economische omstandigheden in het land van herkomst. De problematiek vraagt om een verdere versterking van de integrale en regionale aanpak op mensenhandel. Hiertoe is onder regie van de ketenregisseur in 2020 een plan van aanpak opgesteld. In de komende jaren geven we een verdere impuls aan onze lokale aanpak met onze ketenpartners. Voor 2022 formuleren we een gemeentelijke integrale programma-aanpak van seksuele uitbuiting, arbeidsuitbuiting en criminele uitbuiting.